Pszczółki i miodek

Pozostając w owadzim kręgu zainteresowań ostatnimi dniami zajmowałyśmy się pszczołami, a konkretnie, tym jak powstaje miodek. Na początku zaznaczę, że zawsze Maja była zdeklarowaną przeciwniczką miodu - twierdziła, że nie lubi i nie polubi i koniec. Nie przeszkadzało to jednak w dowiedzeniu się o nim co nieco. Plan był taki, żeby rozpocząć od wyprawy na targ i kupienia kilku różnych słoiczków miodu, ale choróbczysko nam go pokrzyżowało. Trzeba było wykorzystać resztkę domowych, miodowych zapasów.

Zaczęłyśmy od układania historyjek obrazkowych o miodzie. Po ułożeniu obrazków w odpowiedniej kolejności prosiłam Mają o opowiedzenie, co dzieje się na każdym obrazku.

Układanie ciągów zdarzeniowych i logiczne opowiadanie o nich własnymi zdaniami, jest umiejętnością, którą powinien ćwiczyć przedszkolak.

Znalazł się czas na jedną z naszych zapomnianych gier - katapultujące pszczółki. Jest to gra zręcznościowa, która wcale nie jest prosta nawet dla dorosłych. Za pomocą drewnianej katapulty trzeba wystrzelić pszczółkę w powietrze, tak żeby wpadła do kwiatka w swoim kolorze. Nie zawsze się udaje, ale daje dużo śmiechu, kiedy pszczoły fikają na wszystkie strony.

Wykorzystując pszczółkowe pionki zrobiłam naszą własną grę planszową o całym cyklu robienia miodu. Na planszy naklejone są obrazki przedstawiające kwiaty, z których pyłku pszczoły chętnie robią miód - mamy akację, rzepak, lawendę i pomarańczę. Pszczółki latają po planszy i zbierają pyłek z kwiatków, na których staną ( oczywiście rzucamy kostką, żeby się poruszać ). Ponieważ rzepak jest bardziej pospolity po stanięciu na nim zbieramy 4 pyłki, na akacji 3, na lawendzie 2, a na pomarańczy 1. Pyłki to kwiatki w odpowiednich kolorach wycięte ozdobnym dziurkaczem. Na planszy są też pola z misiem łakomczuszkiem, kiedy tam staniemy rzucamy kostką, żeby ustalić ile pyłków zabrał nam miś. Wszystkie zebrane pyłki pszczółki gromadzą w swoich ulach z pudełek po zapałkach. Pszczółka, która pierwsza dotrze do mety dostaje 2 dodatkowe pyłki. Na końcu wszystkie pszczółki liczą swoje pyłki, żeby wiedzieć ile powstanie z nich miodków akacjowych, rzepakowych, lawendowych i pomarańczowych - wygrywa pszczółka, która zrobi najwięcej miodu.

Żeby zachęcić Maję do spróbowania miodu urządziłyśmy koci piknik na kocyku w pokoju. Na takim pikniku zawsze zajadamy pokrojone w kosteczkę owoce i chrupiące przekąski razem z Mai pluszowymi przyjaciółmi. Próbowałam ją namówić do umoczenia cząstki jabłuszka w miodku, ale nie było nawet mowy, szła w zaparte :)

Zbudowałyśmy kolejny model pinezkowy - oczywiście pszczołę, z każdym kolejnym Maja jest coraz bardziej dokładna i sprawia jej dużo radości, że robi to sama.

Pozostawał temat samego 'niesmacznego' miodu. Nałożyłam miód do miseczki i przygotowałam karteczki z przymiotnikami, część z nich pasowała do miodu, a część nie. Najpierw zapytałam Maję, co może mi powiedzieć 'jaki jest miód?' Oczywiście poza tym, że jest niedobry powiedziała jeszcze, że jest lepki i ciągnący, co pokrywało się z moimi przymiotnikami. Potem trzeba było go powąchać - był problem, nie bo nie i koniec! Po dłuższych pertraktacjach dała się namówić i okazało się, ( no proszę! ), że bardzo ładnie pachnie! Następnie trzeba było sprawdzić gęstość, czyli poprzelewać i pomieszać trochę łyżeczką. Maja mieszała, bełtała i nagle kropla kapnęła na palec, a moja Córka co na to? Odruchowo oblizała paluszek!!! Z początku szok i złość, że przecież nie chciała próbować, a po chwili - przełom :) Palec w miodzie i do buzi! I okrzyki radości - 'spróbowałam miód i jest dobryyyy!' :) JUUUPI! :) Prób było jeszcze kilka i prawie że łzy radości mamy ( namówić moje dziecko do spróbowania nowych rzeczy to istny cud ). Dopasowałyśmy wszystkie karteczki, a do tych które nie pasowały znalazłyśmy odpowiednie wyrazy ( np. do 'zielonego' Mai pasowała mięta, nie wiem czemu akurat tak, ale się cieszę :).

Projekt 'Miód' uważam za zakończony sukcesem :)))