Halloweenowe przyjęcie

Halloween już za nami, wczoraj, czyli w piątkowy wieczór, odbyła się nasza wyczekana zabawa :) Moje zdanie byłoby pewnie mało obiektywne, ale uczestnicy zapewniali, że było super :) Tego samego dnia bal halloweenowy odbywał się też w przedszkolu Mai, więc moja niespełna 4-letnia Córeczka wczoraj od rana do późnego wieczora była nietoperzem. Tak sobie wymarzyła, ja to marzenie spełniłam i była baaardzo szczęśliwa i dumna ze swojego kostiumu. A po przedszkolu była jeszcze nasza zabawa :)

Były halloweenowe przekąski: zupa z dyni, tarta z dynią, kiełbaski mumie, halloweenowe babeczki, chrupki potworki, czekoladki w ubrankach i jeszcze więcej.

Były halloweenowe ozdoby - balony, pająki, trąbki, kubeczki, serwetki, słomki, a przede wszystkim fantastyczni przebierańcy :)

Dzień wcześniej umówiłam się z sąsiadami na halloweenowy 'cukierek albo psikus' i ku mojemu miłemu zaskoczeniu u nikogo nie spotkałam się z negatywną reakcją na ten pomysł, a pukałam do wielu drzwi :) Wręcz przeciwnie, wielu sąsiadów reagowało bardzo entuzjastycznie na pomysł zabawy i pomimo, że miałam dla nich naszykowane własne cuksy, żeby nie narażać nikogo na dodatkowe przygotowania czy koszty, wiele osób wkręciło się świetnie do zabawy, sami szykowali słodkości i strasznościowe niespodzianki dla dzieci i naprawdę czekali na małych przebierańców. Tym, których nie zastaliśmy nakleiliśmy na drzwiach psikus - obrazeczek z duszkiem. Zapytacie jak było? Dzieci były ZACHWYCONE! Nie chodziło w ogóle o cukierki,  ( Maja wszystkie oddała koledze ) , ale o ekscytację przy pukaniu od drzwi do drzwi, radosne okrzyki 'Cukierek albo psikus!!!' i uśmiechnięte, żartujące mini otwierających dorosłych. Ojjj, było warto! Tym bardziej, że nasza ekipa naprawdę robiła wrażenie :)

Było oczywiście wycinanie wielkiego lampionu z dyni, Tacie wyszedł popisowo, dzięki wcześniejszym ćwiczeniom :) A teraz lampion zostanie skrojony, obrany i wyląduje w garnku :) Dwa w jednym, a ile radości!

I wreszcie były halloweenowe zabawy - przede wszystkim nowa wersja naszej ukochanej zabawy w głodną wiewiórkę, zasady te same tylko zamiast orzeszków naszykowałam wielgachną gromadkę duszków, które z pomocą plasteliny porozklejałyśmy po całym domu. A potem były wielkie poszukiwania i sprawdzanie, kto uzbierał najwięcej.

Było też nakrywanie się białym prześcieradłem i udawanie duszków. Dzieciom szło lepiej niż tatusiom :) W planie były jeszcze mumie z papieru toaletowego i odciskanie duszków i nietoperzy rączkami umoczonymi w farbie, ale zabawa potoczyła się swoim torem i już nie zdążyliśmy, nadrobimy za rok :)

Acha, a co jest charakterystyczne dla nietoperza? Hmmm? Że wisi do góry nogami!

Podsumowując, jestem bardzo zadowolona z naszych halloweenowych przygotowań i zabawy - było kolorowo, kreatywnie, śmiesznie i ekscytująco i absolutnie bez prawdziwego strachu. Było warto, do powtórzenia za rok, koniecznie! A jeśli komuś się to nie podoba, to jego sprawa. My, dzieci, nasi przyjaciele i zupełnie na co dzień obcy ludzie z osiedla bawiliśmy się wspaniale, ot co i kropka. :)

Słomki, kubraczki dla czekoladek i nowe wcielenie wiaderka

Zabawa halloweenowa tuż tuż. Ostatnio jestem bardzo zmęczona, więc znów króciutko.

Ozdobiłyśmy słomki kolorowymi, halloweenowymi motywami, a czekoladki doczekały się nietoperzowych i duszkowych kubraczków, których inspiracją były te, znalezione na wspaniałym blogu.

Przygotowałam ich więcej, także wszystkie czekoladki zostaną ubrane :) A na koniec nietoperzowe wiaderko na cukierki. Umówiłam się z zaprzyjaźnionymi sąsiadami, że dzieci będą do nich pukać po cukierek albo psikus, i dlatego z potrzeby chwili przystosowałyśmy troszkę wiaderko Mai.

Ot tyle, pozdrawiam Was bardzo ciepło!

Witrażyki

Wczoraj zrobiłyśmy wreszcie witrażyki na okno. Najładniej wyglądają kiedy świeci przez nie słonko, ale u nas dziś raczej chmurzasto.

Nasze są halloweenowe, ale też niekoniecznie, bo przecież temat koci jest u nas faworytem, dlatego po Halloween zdejmiemy dynie, a kociaki zostaną na oknie, bo Mai bardzo podoba się efekt. Na pewno tą techniką zrobimy też nowe witrażyki na okna, na Boże Narodzenie. Trzeba tylko białą kredką narysować wzory na czarnej tekturze, wyciąć nożykiem do papieru i pozaklejać otwory kolorową bibułką od spodu. To zadanie proste nawet dla dzieci, bo bibuła nie musi być równa, wystarczy powydzierać kolorowe kawałki, tak by przykryły otwory i powstają kolorowe oczka, wąsy, noski :)

A tak wyglądają nocą :)

Pajączki

Dziś szybciutko i na temat. Mamy już niezłe stadko pajączków na Halloween. Są milusie i zabawne i naszą ulubioną zabawą z dzisiejszego wieczoru jest straszenie Tatusia, który udaje, że strasznie się boi kiedy na niego wchodzą i siadają. Do pająków z pomponów z włóczki, takich jak ten, nie miałam cierpliwości, ale te mnie wciągnęły :)

Pająk w całości z kolorowych wyciorków - nasz ulubiony :)

Pająk szyszkowo-jesienny z nogami z wyciorków.

I pajączki Pana Robótki ze sklejonych ze sobą wyciorków i dwóch małych gotowych pomponików - konieczny był super glue :)

Myślę, że stadko się powiększy :)

Targi HOBBY

Maja nie ma w domu żadnej lalki, ani jednej, bobasa, szmacianej czy barbie, wyjątek stanowi Pani Weterynarz, ale ona mu zupełnie inną funkcję. W wózku jeździ oczywiście kotek, w domku mieszkają zwierzątka, butelką z mlekiem też karmimy kotka. Moja córeczka od lalek woli samochody :) W przedszkolu nie bawi się z koleżankami we fryzjera, tylko w piratów i wyścigi :) Dlatego nie mogło nas dziś zabraknąć na Targach Hobby na MTP. Czego tam nie było - modelarstwo kolejowe - m. in. makieta z jeżdżącymi ciuchciami o długości 1000 m, mistrzostwa modeli samochodów, tory samochodowe, wystawa modeli - ponad kilka tysięcy, modele samolotów i statków, akademia modelarstwa, gry towarzyskie - setki planszówek dla każdej grupy wiekowej, i wiele więcej.

Atrakcji było caaałe mnóstwo, ale najważniejsze ze wszystkiego było sterowanie ogromnym monster truckiem, do tej zabawy była naprawdę długa kolejka, każdy chciał pojeździć i Maja stała dzielnie bez mrugnięcia okiem. A auto spisało się super :) W tym samym czasie w innym pawilonie była wystawa psów rasowych, ale już nie daliśmy rady, za glośno burczało nam w brzuszkach :) 

Układanki na Halloween

Tak bardzo bardzo spodobał mi się ten pomysł Grażki, że w końcu zrobiłam dla Mai halloweenowe układanki z pudełek po zapałkach. Nasze mają trochę więcej elementów i są dwustronne - po jednej stronie jeden obrazek, po drugiej drugi.

Oczywiście musiało być z kotem, no i jest słodki kocurek i dynia. Bo nie wszystko co halloweenowe musi być straszne, ha! Ponieważ bardzo spodobały nam się wzory z układanek, zrobiłyśmy z nich też kartkę - zaproszenie na zabawę halloweenową dla przyjaciela Mai. W środku jest wklejona harmonijka z papieru ( samodzielnie wycięta, złożona i wklejona przez Maję, dzięki której po otwarciu kartki wyskakuje z niej ... kotek niespodzianka :)

A na jutro ciepłych i słonecznych jesiennych chwil Wam życzę!

Mój mały kucyk

Bajka o powyższym tytule i wszystkie kolorowe koniki będące jej bohaterami są u nas ostatnio na szczycie listy hitów. Każde popołudnie upływa nam na zabawach w kucyki albo kucykami. A ostatnią faworytką Mai jest Tęcza - moja córka nieustannie wciela się w jej postać, a ja nie mam absolutnie nic przeciwko tej fascynacji, bo takie zabawy w odgrywanie ról i obmyślanie fabuły bardzo kojąco działają na wyobraźnię ( a kiedy byłam mała, takie kucyki były moim wielkim marzeniem :)). Dlatego dziś moja mała Tęczusia dorobiła się tęczowego, kucykowego ogona i teraz oprócz tego, że bryka jak prawdziwy kucyk to jeszcze jest do niego podobna :) Zabawa była na całego, a teraz Maja śpi razem ze swoim ogonem :))

Płatki tulipana

Tata kupił kilka dni temu piękny bukiet tulipanów. Niestety kwiaty już zwiędły, ale było mi tak żal wyrzucić te słoneczne, żółte płatki, że odłożyłam je do zabaw z Mają.

Na początek nasza stara zabawa, jeszcze z niemowlęctwa, podrzucam garście płatków do góry, tak by obsypały Maję, wykrzykując 'Wiwat młoda para' ( tak, naprawdę :) i moja córka bardzo to lubi, ma przy tym bardzo bliski, sensoryczny kontakt z płatkami obsypującymi całe ciało.

Potem wąchałyśmy płatki i rozmawiałyśmy o tym jakie są - ćwicząc przymiotniki. A następnie okazało się, że jest ktoś kto wprost marzy o kąpieli w pachnących kwiatowych płatkach i nawet bardzo chciałby urządzić sobie w nich kwiatowe łoże :)

Próbowałam zachęcić Maję do zrobienia pracy plastycznej z ich udziałem - myślałam o słonku, albo po prostu łące, ale taką tematyką nie było dziś zainteresowania. Za to kiedy zaproponowałam jednego z ukochanych kucyków, już rozmowa była całkiem inna :)

I tak powstał portret kucyka z grzywą i ogonem z płatków tulipana, ach i jest też brokatowy blask, miało być troszkę, a wyszło jak zawsze :) ale Maja uważa, że jest pięknie i ja też. A najważniejsze jest to, że teraz na noc przepięknie pachnie tulipanami w całym pokoju Mai.

Pajączek

Zrobiłyśmy sobie własnego pajączka, po tym kiedy zobaczyłyśmy takiego u naszego ulubionego Pana Robótki. Pajączek jest z włóczkowego pompona, który powstał poprzez nawijanie włóczki na kartonik z tekturki, umieściłyśmy mu nogi z wyciorków, oczka i buzię i jest - słodki, błękitny pajączek.

Planowałam zrobić całą rodzinę pajączków na Halloween, ale niestety nie mam cierpliwości do robienia pomponów, jakoś opornie mi to idzie więc zostanie jeden. Mamy jeszcze pająka pacynkę z Ikei i razem w parze bardzo fajnie się nimi bawimy. Włączamy sobie znaną w naszym domu od bardzo dawna piosenkę 'Incy Wincy spider'  ( albo Itsy Bitsy ) i naszymi pajączkami naśladujemy wszystko o czym mówi piosenka - wspinamy się na rynnę, pokazujemy padający deszczy, spadamy z rynny, pokazujemy wschodzące słonko i znów się wspinamy. Bawi się całe ciało, rączki i paluszki, a jednocześnie nasze pająki stają się ożywione, no i oczywiście ćwiczymy angielski. Bardzo lubimy taką zabawę.

Ale jeszcze bardziej lubimy bawić się pajączkami wykorzystując technikę aktywnego słuchania muzyki poważnej Batii Strauss, w której jestem zakochana. Pajączki najlepiej nadają się do pracy z utworem Le Basque John'a Galway'a, którego możecie posłuchać na przykład tu, ale oczywiście najlepszy jest oryginał.
Maja zna już ten utwór doskonale, z łatwością też fabularyzuje zarówno na siedząco rączkami, jak i w formie zabawy tanecznej, niestety w warunkach domowych nie mogę przejść do prawdziwej instrumentalizacji, bo do tego potrzebna jest większa grupa dzieci, ale wykorzystanie instrumentów też mamy w planie.

O co chodzi? Dziecko poznając dogłębnie utwór muzyczny uczy się umiejscawiać poszczególne dźwięki w swojej wyobraźni i dostrzegać całościowy obraz i historię jaką opowiada muzyka :) W tym przypadku jest to opowieść o pajączkach dzielnie plotących sieć, która raz po raz się zrywa i wtedy trzeba ją naprawiać. Do muzyki wykorzystana jest piosenka:

I idzie, idzie, idzie, idzie spadł  4x
I taki zły, taki zły, taki zły, taki zły
I naprawia w prawą stronę, w prawą stronę sieć
I naprawia w lewą stronę, w lewą stronę sieć

Do odpowiednich dźwięków pasują odpowiednie słowa, cykle się powtarzają, a dzieci same rozpoznają, co jest kiedy po prostu słuchając muzyki, do tego dochodzą jeszcze gesty pokazujące losy pajączków, a potem taniec pajączkowy. Na koniec dzieci uczą się grania utworu na prostych instrumentach, naprawdę wraz z dyrygowaniem - jest to naprawdę przepiękne i niesamowite. Jeśli ktoś z Was potrafi pracować tą metodą, to serdecznie polecam wykorzystanie jej do zabawy w domu z własnym dzieckiem - nam daje nieograniczoną radość :)

Halloweenowa girlanda

Nie mogło zabraknąć w naszym domu girlandy na Halloween. I jest. Wisi w pokoju Mai.

Wykorzystałyśmy  i nakleiłyśmy koszmarną dynię i czarnego kota, bo to nasze ulubione halloweenowe motywy. Wprawne oko dostrzeże, że prostokąty, na których są naklejone są odrobinę nierówne. Spieszę donieść, że wszystkie, co do jednego centymetra zostały wycięte przez moją dzielną przedszkolaczkę :) i to naprawdę naprawdę prawda :) Byłam tak podekscytowana i wzruszona, że z tego wszystkiego nie cyknęłam fotki jak ciachała :( przyjdzie i na to kolej. Girlanda wisi, cieszy oko i rozpiera dumą :)

Przygotowałam też dla Mai zestaw obrazków z symbolami różnych ważnych i charakterystycznych dni i świąt w ciągu roku i poprosiłam o wybranie tych, które kojarzą się z Halloween. Potem pogrupowałyśmy pozostałe   obrazki, nazywałyśmy święta i dni, do jakich pasują i wymyślałyśmy inne kojarzące się z nimi symbole.

Z coraz większym podekscytowaniem czekamy na Halloween, muszę w końcu kupić ten strój nietoperza :) BOO! :))

Dynie - duchy czyli gra na Halloween

Nie byłabym sobą, gdybym nie wymyśliła staaasznościowej gry. Ten przecudowny pomysł pochodzi od Pink and green Mama i zakochałam się w nim już dawno. Dziś i my mamy swoją grę i wiecie co? zabawiamy się nią przez cały dzień.

Wykonanie i zasady gry są banalne. Wycinamy z cienkiego filcu po dwie duże dynie i po dwa duże duchy, a potem z czarnego filcu cały zestaw różnych kompozycji buzi, nosów i oczu. I jeszcze kostka. Kiedy wyrzucimy nos - bierzemy nos, kiedy buzię - bierzemy buzię, kiedy oko - jedno oko, strzałkę - oddajemy jeden element, znak zapytania - wybieramy co chcemy, 2 x - wybieramy dwa elementy. Wygrywa ten, kto pierwszy ułoży całe twarzyczki koszmarnej dyni i strasznego ducha :)

U nas radość maksymalna, bardzo fajna halloweenowa zabawa, do wykorzystania na przyjęciu i nie tylko, a dla młodszych dzieci znakomita do utrwalania części twarzy, ze starszym można za to grać używając nazw angielskich. U nas ostatnio najpopularniejsze słówko to GHOOOOOOST, GHOOOOOOST!

Duszki z rączek

To chyba najprostsze duszki, jakie można zrobić z dzieckiem, a mają w sobie tyyyyle uroku!

Odrysowałam moje małe kochane łapki, wycięłam, Maja wymyślała jakie mają mieć miny, była to całkiem przypadkiem dobra okazja, żeby porozmawiać o emocjach. Jeden oczywiście został przyklejony na słomkę i teraz mnie straszy ganiając po domu, tak samo jak krwiożerczy nietoperz :)

Reszta straaaasznego towarzystwa zamieszkała na oknie z chmarą nietoperzy.

Jutro znowu Was postraszymy! BOO!