Turlanie

Czy jako dzieci turlaliście się kiedyś z trawiastej górki w dół? Ja TAK! Uwielbiałam to nie tylko jako dziecko, ale także jako młoda szalona panienka. Z przyjaciółmi, z którymi jeździłam na biwaki do starego młyna  urządzaliśmy zawody. Były tam naprawdę wysokie trawiaste góry, a my turlaliśmy się na wyścigi - kto pierwszy doturla się na dół - ależ potem się kreci w głowie. Szaleństwo, ale przecudowne!


Turlanie u dziadków w ogródku przyszło mi do głowy bardzo spontanicznie, położyłam się na trawie i ... się turlnęłam :) Ehhh, było cudnie! A moja Maja? Podłapała ten pomysł szybciej niż się spodziewałam i turlała się chyba ze 100 razy i była przeszczęśliwa. Wiecie co, to jest naprawdę niesamowite stać się na chwilę znowu dzieckiem. I jeszcze ten kontakt całego ciała z trawą, wspaniały i potrzebny dla małej Dziewczynki.

Ale to nie koniec - tego dnia z małej dziadkowej górki turlała się cała rodzina - Mali i Duzi! Naprawdę! Nie wierzycie?

Jest dziś prawdziwa Złota Polska Jesień - kolor słońca i świata, który uwielbiam najbardziej, moja ulubiona pora roku! Jeśli planujecie spotkać się dziś z rodzinką, to mam dla Was propozycję - poturlajcie się!!! Taka zabawa daje każdemu mnóstwo radości, zbliża i scala więzi i jest naprawdę dla każdego - odwagi i ... turlajcie się :)